γράφει ο ιατρός Γεώργιος Γεωργιάδης
Η λιθοθεραπεία είναι η μέθοδος που χρησιμοποιεί για θεραπευτικό σκοπό μερικούς λίθους ή βράχους που λαμβάνονται από τη φυσική τους κατάσταση, διαλυόμενοι ή δυναμοποιημένοι κατά την ομοιοπαθητική μέθοδο.
Τα λιθοθεραπευτικά ιάματα παρουσιάζονται σε φιάλες, που παίρνονται από το στόμα, 1ml στην 8η δεκαδική διάλυση: 8DH απομονωμένων.
Γιατί χρησιμοποιούνται λίθοι αντί μετάλλων ή μεταλλοειδών;
Γιατί χρησιμοποιείται η λιθοθεραπεία αντί της θεραπείας με ολιγοστοιχεία;
Για ποιο λόγο η 8DΗ;
'Ενα total μέταλλο δρα πιο γρήγορα και πιο βαθιά ως προς ένα απομονωμένο στοιχείο. Είναι η ίδια διαφορά που υπάρχει και στην φυτοθεραπεία, ανάμεσα στο φυτό το ίδιο και τη δραστική του ουσία.
Το φυτό ολόκληρο, περιέχει ένα σύνολο παραγόντων που ενισχύουν τη δράση της βασικής ουσίας. Δηλαδή, με λίγα λόγια, το ολικό (total) μέταλλο ή φυτό, εξασφαλίζει μια θεραπευτική ικανότητα πιο υψηλή.
Τέλος, υπενθυμίζουμε ότι, τα λιθοθεραπευτικά, ετοιμάζονται στην 8DH, διότι σ' αυτήν τη διάλυση που αντιστοιχεί σε μία συγκέντρωση 1 . 10-8 υπάρχει η ολική διαλυτότητα. Διαλυτότητα (solu) όλων των συστατικών του μετάλλου και επομένως, η ολοκληρωτική θεραπευτική διαθεσιμότητά τους.
ΜΗΧΑΝΙΣΜOΣ ΔΡΑΣΗΣ
Γνωρίζουμε ότι οι θεμελιώδεις αντιδράσεις που επέρχονται στο κυτταρικό επίπεδο και που είναι υπεύθυνες (αντιδράσεις) για τη διατήρηση ενός ισορροπημένου μεταβολισμού, έχουν ανάγκη από την παρουσία ενζύμων, σαν δραστηριοποιητές. Μερικά μέταλλα ή μεταλλοειδή, αποτελούν μέρος -ενεργό- αυτών των ενζύμων και επενδύουν, επομένως, έναν αναντικατάστατο ρόλο, παρ' όλο που υπάρχουν στον οργανισμό σε ίχνη.
Μπορούμε να ενθυμίσουμε, τελείως πληροφοριακά π.χ. ότι ο χαλκός αποτελεί μέρος της θιροξυνάσης (tirosinasi) και της κυττοχρωμοοξιδάσης (citocromossidasi), σπουδαία ενζύματα για τη μελάχρωση του δέρματος και γενικά τις οξειδώσεις.
Παρατηρήθηκε ότι, μια πραγματική πτώχευση ολιγοστοιχείων στον οργανισμό, είναι λίγο σπάνια, επομένως, για να εξηγηθούν ορισμένες παθολογίες που οφείλονται στην ελλειπή επέμβαση των ως άνω ολιγοστοιχείων, υποτέθηκε μια (σχετική) έλλειψή τους. Ανάλογα με αυτήν την υπόθεση, αυτά (τα ολιγοστοιχεία) δεν καταφέρνουν να εκπληρώσουν τη λειτουργία τους στη δραστηριοποίηση των ενζυμάτων, λόγω του ότι είναι, κατά κάποιον τρόπο, "μπλοκαρισμένα" και επομένως, αναχρησιμοποίητα.
Αυτό το "μπλοκ", θα μπορούσε να οφειλόταν στη δεσμευτική δράση οργανικών συμπλεγμάτων.
Κοινώς, στη θεραπευτική, χρησιμοποιούνται δεσμευτικές ουσίες σαν αντίδοτα στις δηλητηριάσεις από βαριά μέταλλα, για παράδειγμα, η δηλητηρίαση από αρσενικό, καταπολεμάται με το B.A.L., εκείνη από το χρώμιο με το EDTA.
Αυτό το οποίο ενδιαφέρει να υπογραμμίσουμε, είναι ότι, δυστυχώς, στη μοντέρνα εποχή, εισάγονται στον οργανισμό μας ουσίες που ενδείκνυνται σαν δεσμευτικές και που επομένως, μπορούν να αιχμαλωτίσουν τα ολιγοστοιχεία, προκαλώντας μια σχετική ανεπάρκεια.
Η λιθοθεραπεία σαν θεραπεία που δεν αντικαθιστά, αλλά που εξισορροπεί, θα δρούσε ξεμπλοκάροντας τα ολιγοστοιχεία που είναι αιχμαλωτισμένα στο εσωτερικό του δεσμευτή.
Η αποδέσμευση, καθιστά δυνατή την εισαγωγή των μετάλλων και των μεταλλοειδών στο μεταβολικό σύστημα.
ΛΙΘOΘΕΡΑΠΕΙΑ ΚΑΙ ΚΥΤΤΑΡΙΚOΙ ΔΕΚΤΕΣ
Στο φως των τελευταίων ανακαλύψεων που αφορούν τους μεμβρανικούς δέκτες που υπάρχουν στα λυμφοκύτταρα και στα διάφορα άλλα κύτταρα των ιστών, μπορούμε να σχηματίσουμε και να πιστεύουμε ότι υπάρχει ακόμη μια άλλη υπόθεση, όσον αφορά τη δράση του λιθοθεραπευτικού μέσου.
Αυτό (το λιθοθεραπευτικό) είναι ένα κλειδί που πάει να εγκλωβιστεί στον αντίστοιχο κυτταρικό δέκτη, διαχέοντας μια πληροφορία στο εσωτερικό του κυττάρου, πιθανώς, στα μιτοχόνδρια.
Αυτή η πληροφορία, επιτρέπει την είσοδο (διά μέσου της μεμβράνης), στο εσωτερικό του κυττάρου, του αναγκαίου στοιχείου στη μεταβολική ρύθμιση.
ΓΚΑΛΕΝΙΚΑ ΤΗΣ ΛΙΘOΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΠΑΘOΛOΓΙΚΕΣ ΔOΜΕΣ
Η αποδεσμευτική λιθοθεραπεία χρησιμοποιεί λίθους ή βράχους διαλυμένους και δυναμοποιημένους.
Η παρασκευή τους ακολουθεί τους κανόνες της ομοιοπαθητικής.
Αναχωρώντας από το λίθο ή το βράχο, ετοιμάζεται διά TRITURATION σε στερεό η 1η εκατοστιαία διάλυσις (1 . 10-2), επομένως, η 2η εκατοστιαία (1 . 10-4) και τέλος, η 3η εκατοστιαία (1 . 10-6).
O χρόνος της TRITURATION είναι πολύ σπουδαίος εις το ότι κατά τη διάρκεια αυτής της τεχνικής που διαρκεί 20 λεπτά, πραγματοποιείται η δυναμοποίηση.
Το πέρασμα στη χρησιμοποιημένη διάλυση πληρείται στην 4η εκατοστιαία (1 . 10-8) ή 8DH με δυναμοποίηση.
Τα λιθοθεραπευτικά ιάματα βρίσκονται στο εμπόριο υπό μορφή ampoules ποσίμων με υπογλώσσια απορρόφηση στην 8DH (κατ' εξαίρεσιν του GRES ROSE D8 που μπορεί να χορηγηθεί και υπό μορφή υποθέτων).
Τα λιθοθεραπευτικά συνταγογραφούνται σε ampoule single δια να αποφευχθεί η αλλοίωσις της φυσιολογικής δράσης.
Η ένωσις περισσοτέρων λιθοθεραπευτικών, μπορεί να γίνει κατά τη λήψη ταυτόχρονα 2 και 3 single.
Η λιθοθεραπεία δεν είναι μόνο μια θεραπεία "συμπτωματική" από τη στιγμή την οποία λαμβάνει υπόψιν και το εδάφιο (δομή) του ατόμου εκτός και από την ιδιοσυγκρασία.
Με τον όρο "δομή" ονομάζονται ομάδες ατόμων που παρουσιάζουν ανάλογες παθολογικές εκδηλώσεις.
Ταξινομήθηκαν 5 παθολογικές δομές:
Αγγειακή δομή
Ρευματική δομή
Νευρο-αλλεργικό-αναπνευστική
Hπατο- νεφρική
Καρκινογόνος
Oι ιδιοσυγκρασίες είναι:
Γρανιτική
Μαγνησιακή
Υδραργυρική
ΑΓΓΕΙΑΚΗ ΔOΜΗ
ΙΣΤOΛOΓΙΑ Σκλήρυνση του αγγειακού ιστού μυοκαρδίου, νεφρών
ΚΛΙΝΙΚΗ α) Λειτουργικές διαταραχές: Κυάνωση άκρων, ζαλάδες, ίλιγγοι.
β) Τραυματικές διαταραχές: Αρτηριοσκήρυνση και συνέπειες, αρθρίτιδα κάτω άκρων.
ΡΕΥΜΑΤΙΚΗ ΔOΜΗ
Περιλαμβάνει τις αρθριτικές διαταραχές και εκδηλώσεις. Αρθρίτιδα Ρευματική κ.λπ..
ΝΕΥΡO-ΑΛΛΕΡΓΙΚO-ΑΝΑΠΝΕΥΣΤΙΚΗ ΔOΜΗ
Περιλαμβάνει μολύνσεις, νευρικές παθήσεις, εναλλασσόμενες παθήσεις (άσθμα - έκζεμα).
ΗΠΑΤO-ΝΕΦΡΙΚΗ ΔOΜΗ
Περιλαμβάνει μικρές ηπατικές και νεφρικές ανεπάρκειες, φούσκωμα μετά το φαγητό, μετεωρισμός.
KAΡΚΙΝOΓOΝOΣ ΔOΜΗ
Η λιθοθεραπεία μπορεί να είναι χρήσιμη στην πρόληψη και σαν θεραπεία ταυτόχρονα με τη θεραπεία της κλασικής ιατρικής
|
